Uzun süredir yazmayınca kendime yazmak için bahaneler aramaya başladım. Ne anlatsam, ne yazsam derken aklıma 30 kelime, 30 yazı fikri geldi. Aslında ilk olarak 100 kelime olarak düşünmüştüm ama kendime dürüst olmam gerekir; başlangıç için 100 çok yüksek 🙂

Pandemi başladığından beri çok sık yazmıyor olsam da yaratıcı yazarlık bloglarını, instagram hesaplarını keyifle takip ediyorum. Kimi zaman yazmaya dair tüyolar verdikleri gibi, kimi zaman da yazmak için çok güzel fikirler sunuyorlar. Bu hesaplardan biri olan ve severek takip ettiğim Yeşim Cimcoz’un 6 dakika egzersizlerini gördüğümde, yazmak için bana bir sebep dedim. Bu egzersizlerde her güne bir kelime vererek 6 dakikada aklınıza ne gelirse yazın, kim bilir belki bir gün kitap olur diyordu Yeşim Hanım ki kendisinin aynı isimli bir kitabı mevcut.

Benim 30 kelime, 30 yazı serüvenim ise kendime özel olsun istedim ve kendime 6 dakika sınırı koymadan yazmaya karar verdim. Rastgele 30 kelime belirledim kendime, kimisini ev halkına sordum, kimisine sözlükten baktım ve sonuçta nurtopu gibi 30 kelimem oldu. Amacım kelimeleri mutlaka yazı içerisinde kullanmak değil, kelimelerin bana çağrıştırdıklarını yazmak. Bakalım benden nasıl hikayeler çıkacak ya da çıkabilecek mi?

Kendi oyunumun kurallarını da kısaca yazayım 🙂 Tombala usulü kelimemi torbadan çekeceğim ve o kelime ile ilgili yazmaya başlayacağım, bir süre sınırı olmadan, işte oldu dediğim an ise yayımla tuşuna basacağım. Her kelime yazısının sonunda da bir sonraki yazının kelimesini belirteceğim, belki bana katılmak istersiniz sizde, belli mi olur? Hatta çok da güzel olur, bir kelimenin farklı kişilerde nasıl yankılandığını okuruz birlikte.

Ve tombalamdan çıkan ilk kelime: Kurabiye

Kurabiye yazısında görüşmek üzere…