Yaz geldi, havalar güzelleşti, artık hafta sonları daha çok gezerim diye düşünerek 2 hafta önce bu hafta sonu ne yaptım diye her hafta anlatırım demiştim. Ancak kendini kış aylarından biri zanneden Haziran ayı sayesinde hafta sonları eve mum oluyoruz.

Hafta içi günlük güneşlik tam mevsimine göre olan hava, hafta sonu kendini kaybediyor. Bu cumartesi yağan yağmur bizi eve kapattı. Pazar günü de bir önceki günün etkisinde kalarak biz dışarı çıkmadık. Ve bu hafta sonu itibariyle hafta sonu ne yaptım yazılarımı bitirmeye karar verdim. Olur da hava kendi haline dönerse gezmeye başlarız, gezip sizlerle paylaşmak istediğim bir şey olursa da zaten mekan benim, anlatırım sizlere 🙂

Bu hafta sonunun en keyifli yanı Pazar günü oğlum ve eşimle yaptığımız park sefası oldu. Öğleden sona 4 gibi çıkıp, yürüyüşümüzü yapıp parkta gönlümüzce vakit geçirdik. Akşam yemeğini balkonda yemenin tadı da bir başkaydı. Uzun süredir, balkona çıkıp uzun uzun oturmadığımı fark ettim. Otururken çiçeklerimin beni özlediğini gördüm.

Çiçek özler mi demeyin, onlarında ruhu olduğuna inanıyorum. İnsanlar ve çoğu hayvan gibi bir beyine sahip değiller evet, ama sonuçta onlarda canlı. Her canlının bir ruhu olduğunu ve ilgiye ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Bugünden itibaren çiçeklerime özel zaman ayırmaya karar verdim, güzellerimi çok fazla yalnız bıraktım. Aşağıdaki resim Nisan ayından, şimdi o güzelim çiçeklerim yaprak döktü. Tekrar eski hallerine gelmelerini dört gözle bekliyorum. Kendinize ve çiçeklerinize iyi bakın…