Yıllardır dakik olması ve zamanı iyi yönetebilmesiyle övünürdü Ece. Tanıdığı herkes bir yerlere yetişme telaşındayken ya da zamanım yok diye dertlenirken Ece’nin böyle bir sorunu hiç olmamıştı. Hatta geç kalmak nedir, onu bile bilmezdi. İş olsun, özel hayatı olsun bir yere şu saatte gelirim diyorsa tam zamanında orada olurdu, onun gibi dakik olmayanları ise beklemezdi […]
İş hayatına atıldığında kendine söz vermişti; her sabah kahvesini sakinlikle içecekti. İşe ilk başladığı zamanlar bu sakinlik anlarını evinde yaşıyordu, kendi işini yönetmeye başladıktan sonra ise bu anlarını sahildeki küçük kafeteryaya taşıdı. Her sabah işten önce oraya uğrar, büyük bardakta Türk kahvesini içer, işinin başına öyle giderdi. Yine öyle bir günde sahile doğru yürüyordu ama […]
Telefonu kapattıktan sonra bir pişmanlık dalgası sarmıştı Limon’un içini, annesine belki sesini yükseltmese anlatırdı nedenini ama yapamadı. İçinde pişmanlıklarıyla mantosunu alıp işe gitti. Limon evden çıkarken tüm konuşmaları duyan kocası aralarını düzeltmesi gerektiğini düşündü. Nasıl yapacağı konusunda hiç bir fikri yoktu ne annesini tanıyordu ne de nerede oturduğunu biliyordu. Evlenirken ondan tek bir söz istemişti; […]
Günlerden pazartesi, her zamanki gibi temizlik günü… Temizlik sırasında toz alma işini hep sona bırakırdı, ne de olsa süpürge toz kaldırırdı, öyle öğrenmişti. O pazartesi ise sanki farklı bir gün olacağını hissetmiş gibi önce toz almaya karar verdi: elinde boş çerçeve ile uzaklara dalıp gitti. Arkadaşları bir türlü neden boş çerçeveleri sıraladığını anlayamıyordu, kimseye de […]
Sıcacık kokusu evin her yanını sarmıştı, daha zili çalmadan kokusunu duyumsamıştı, tıpkı çocukluğu gibi kokuyordu. Okuldan her eve dönüşünde farklı bir kurabiye ile beklerdi annesi, kimisi çikolatalı, kimisi elmalı. Herkes annesinin çikolatalı kurabiyesine bayılırken o limonlu olanı çok severdi, sıcak süt ile birlikte yemenin keyfi bir başka güzeldi. Bugün de evden limonlu kurabiye kokusu geliyordu, […]
Uzun süredir yazmayınca kendime yazmak için bahaneler aramaya başladım. Ne anlatsam, ne yazsam derken aklıma 30 kelime, 30 yazı fikri geldi. Aslında ilk olarak 100 kelime olarak düşünmüştüm ama kendime dürüst olmam gerekir; başlangıç için 100 çok yüksek 🙂 Pandemi başladığından beri çok sık yazmıyor olsam da yaratıcı yazarlık bloglarını, instagram hesaplarını keyifle takip ediyorum. […]
İlk defa bu kadar uzun süre ara verdim bloguma, değil bir kelime yazmak ayarlarına bile bakmadım, bakamadım. Kendime en büyük bahanemi sundum: Zaman yok! Gerçekten öyle miydi? Pandemi süresinde mış gibi hayatların olduğu sosyal medyada bir çok kişinin yaratıcı bir döneme girmiş olduklarını izledim, bazıları gerçekten öyleydi belki ama bence çoğu öyleymiş gibi gösteriyordu. Benim […]
Hayat eve sığar, evde kal diyerek sağlımızı korumaya çalıştığımız bugünlerde arka bahçe lüksüne sahip olduğum bir evde oturmayı dilerdim. Oturduğum apartmanın arka sokağında sıra sıra müstakil evleri ve bahçelerini görünce tam ‘evde kal evleri’ demek geliyor içimden. Ve hayaller alemine dalıyorum, arka bahçem olsa nasıl olurdu diye. Kahvemi bahçemde içerken oğlumun çimlerde oynaması, belki toprağı […]
Mavi Sakal hikayesini bilir misiniz? Kimsenin evlenmek istemediği zengin Mavi Sakal, üç kız kardeşten en küçüğüyle evlenir. Büyük bir evde yaşamaktadırlar, bir gün Mavi Sakal bir yolculuğa çıkar ve karısına 40 odanın anahtarını verir bir de kapısı küçük olan bir oda vardır. 41.odaya karısının kesinlikle girmemesini ve evden çıkmamasını söyler ama isterse kardeşlerini davet edebilecektir. […]