Çocukken kitap okumayı hiç sevmezdim. İlkokulda bir kitap dolabımız vardı, sınıfın en arkasında dururdu. Her hafta öğretmenimiz oradan bir kitap almamızı ve okumamızı isterdi. O dolaptan kitapları alırdım ama hiç birini zevkle okuyamazdım sadece ödevdi benim için.

Bir gün ailece alışverişe gitmiştik, marketin oyuncak bölümüne gidip yeni bir Barbie bebek istemiştim. Babamda kitap bölümünden istediğim bir şey varsa sadece onu alacağını söylemişti. Suratsız bir şekilde kitaplarına bakmaya başlamıştım. İki çocuğun denizden keyifle çıkarkenki hali resmedilmiş bir kitap kapağına gözüme takıldı; merak uyandıran bir hali vardı. Ve o kitabı elime alınca okumak istedim, Midos Kartalının Gözleri…

Kitabın konusunun bir macera olduğunu, çok keyifle okuduğumu ve o kitaptan sonra okumanın zevkli bir şey olduğunu öğrendiğimi hatırlıyorum. Ve kitabı elime aldığım günün heyacanını, mutluluğunu her yeni kitap alışımda yaşadığımı biliyorum.

Bugün bu iki paragrafı bir kitap hikayesine dönüştürmek istedim sonra kendimi anlatmaya karar verdim. Hem uzun süredir böyle günlük gibi yazmamıştım, hikayelere kısa bir mola oldu. O anki heyecanımı bir çocuk gözüyle hikayeleştirebilmek daha keyifli bir okuma anı yaratabilirdi ama bugünlük böyle olsun.

Kitap okumayı sevdiren Midos Kartalının Gözleri kitabına gelince yazarı Gülten Dayıoğlu, konusunu tam olarak hatırlamıyorum ama kitap tanıtımında “Tarih tutkunu gezginler, bu kalıntılara ulaşmak için keçi yollarından, yamaçlara tırmanmak zorundaydılar. Bu çileli yolculuğun sonunda birden, iki bin yıllık geçmiş gözlerinin önüne seriliyordu. Tarihe damgasını vurmuş olan Midos Krallığı’nın uygarlığı, bayındırlığı, zenginliği, tarihçilerin, arkeologların, daha başka bilim adamlarının ve gezginlerin düşlerini süslüyordu. Özellikle Midos krallarının mezar tünelleri, ölçüsüz bir merak konusuydu.” diyor. Bu kitabı okuduktan sonra uzun bir süre arkeolog olmak istemiştim, macerayı sevmiştim. Kitabın arkeologlarla bir alakası var mıydı bilmiyorum sadece arkeolog istemeye başlamam aynı döneme denk gelmişti 🙂

İşte böyle sevgili okur, şimdi neredeyse her hafta yeni bir maceraya yelken açtığım kitap sevgim böyle başladı ve her geçen gün katlanarak artıyor sanki.

Bir sonraki kelimede çok güzel bir hikaye sizi bekliyor olacak, bugünlük beni dinlediğiniz için teşekkürler…

Yeni kelime: Bırakmak