Fotoğraf anıları yazısına Mimoza yazımla başlamıştım, bugün fotoğraflara bakarken ise karşıma Martı çıktı…

Bu fotoğrafı Bostanlı balıkçı barınağında çekirdek ailemle kahvaltı yaparken çekmiştim; evden getirdiğimiz kahvaltılıklar, fırından aldığımız çıtır çıtır gevrek ile deniz kokusunu içimize çekerek günümüze başlamıştık. Kahvaltı yapanların denize attığı ekmek ve gevrekler sayesinde evcilleşen martılar ise bize poz vermekten hiç çekinmemişlerdi.

Sanırım İzmir’i özlemeye başlayan biri var burada, özellikle de deniz havasını… Eşim üniversiteyi Ankara’da okumuştu, evlendikten sonra iş teklifi olursa Ankara gider miyiz demişti, deniz yok orada gitmem yaşadığım yerde deniz olmalı demiştim. Şimdi yaşadığım yerde deniz yok ve yaşamayı planlamadığım bir yerdeyim. Hani bir atasözümüz var; büyük lokma ye, büyük söz söyleme diye, hayat bunu yaşayarak çok güzel öğretiyormuş.

Fotoğraf anısı dedim nerelere geldim 🙂 Kapı numarası yazılarının arkasından biraz daha fazla özlemiş olabilirim İzmir’imi… İzmir’den beni okuyanlar bu hafta sonu benim için balıkçı barınağından martılara ekmek atar mısınız?

Sevgiler…