Yazmak, okumak, fotoğraf çekmek, kanaviçe işlemek… Son yıllarda severek yaptıklarım, şimdi bunlara bir yenisi eklendi: Çizim

Uzun süredir bir şeyler çizmek istiyordum. Çizdiklerime çok güvenmesem de renkler, çeşit çeşit boyalar beni cezbediyordu. Arada çizmeye niyetlenip defter, kalem, boya gibi araç gereçler almıştım ama hobim diyebileceğim bir aşamada olamamıştım, 2023’ün ikinci yarısına kadar.

Sonra illüstrasyon kulübü ve Belkıs’la tanıştım. Önce çizerek ve yazarak hikaye anlatıcılığı dersi aldım. Yazmayı zaten sevdiğim için risk almamak adına bu programla başladım, çizmeyi sevmezsem sevdiğim yerden devam ederim diye düşünerek. Çizdikçe ve Belkıs’tan öğrendikçe çizimi daha çok sevmeye başladım. Eylül ayında da İllüstrasyon kulübünün başlangıç derslerine başladım. Ve aradan geçen bu süre boyunca fark ettim ki çizmek bana iyi geliyor.

Çizmek ne kadar iyi gelse de rutinime dahil edemiyordum. Hem her gün ne çizeceğim derdi vardı hem de çizmek zaman gerektiren bir hobiydi; öyle 5 dakika karalarım, biter değildi benim için. Sırf bu yüzden kısa zaman dilimlerinde asla çizmiyordum.

Geçtiğimiz hafta kulüple 7 günlük minik bir challange yaptık: her gün 5 dakikada olsa bir şeyler çizip paylaştık birbirimizle. Sadece bu 7 günde zamanı kendime bahane ettiğimi gördüm. Aslında zamanda değil, mükemmelliği bahane ettiğimi fark ettim. Kısa sürede yapacaklarım güzel olmayacağı için yapmaya değmez diyormuşum kendime.  Evet kısa sürede yaptıklarım gerçekten iyi değildi, çizgiler yamuktu desenler alakasızdı. Ama her gün eskiz defteri açıp bir şeyler çizmeye çalışmak iyi hissettirdi. Ve bir şey iyi hissettiriyorsa yapılmaya değerdir bana göre.

Ve artık gönül rahatlığıyla diyebilirim ki yeni hobim hoş geldin hayatıma 🙂