Az,çoktur…Ama insanoğlu doyumsuzdur ve doyumsuzluk hissi bir türlü tatmin olmaz.
Yeni yaşamımızda zorunlu olarak kitaplarımdan vazgeçmem gerekiyor ve kitap okumak benim için bir tutku olduğundan fiziki olarak olmasa da yanımda kitap olmalı diyorum. Ve sırf bu yüzden iki gecedir e-kitap indirip kaydediyorum. İşte bu noktada doyumsuzluk ortaya çıkıyor; kitapçıda gördüğüm ama şimdi okumaya niyetim yok almayayım dediğim ne kadar kitap varsa hepsi artık e-kitap olarak elimde.
Herkesin zayıf noktası farklı, benimki de kitaplarım… Ama bu kadar çok olmasına gerçekten gerek var mı? Yoksa Japonların adını koyduğu Tsundoku, kitap alıp okumama hastalığı mı var bende? Ya da sosyal medyanın hızına mı yetişemiyorum?
Sosyal medyadan bir çok kitap tavsiyesi bombardımanına tutuluyoruz, kimisi gerçekten okuyarak tavsiye ediyor kimisi de kahve fotoğraflarına kapağı yakıştığı için okumuş gibi yaparak tavsiye ediyor. Hangi amaçla olursa olsun, sosyal medyada gördüğüm kitap önerilerine bir türlü kayıtsız kalamıyorum. İlla ki gidip o kitapları kitapçıda bulmalıyım ve en azından arka kapağını okumalıyım. İşte benim hastalığım burada başlıyor, eğer ki kitabın arka kapak tanıtımı beni kendine çekmişse evimdeki kitapların arasında yerini alıyor.
Kitap okumuyor değilim, çok da severek okuyorum ama bir türlü evdeki okuyamadıklarımı eritemiyorum bir tane onlardan okuduysam üç tane yenisi ekleniyor. Sadece son bir aydır yeni kitap almadım ama evdekilerin çoğu ne yazık ki okuyamadan bir köşede beni beklemek zorunda kalacak. Ve yeni eklenen e-kitaplar da bonusu.
Her yılın sonunda kendime yeni yıl hedefi olarak evdeki kitaplar bitmeden yenisini almak yok diyorum ama her seferinde de yepyeni kitaplarla eve geliyorum ve yıl sonu yaklaşırken yine adet olarak bir çok kitabım duruyor. Bu senenin muhasebesini çıkaracak olursam; 2018’e başlarken 56 adet evde okumamı bekleyen kitap vardı. Bugüne kadar 50 adet kitap okudum ama bunlardan yalnızca 21’i evde okumamış olduğum kitapların içindeydi. Bugün itibariyle ise 40 adet okumadığım kitap ve 2 gündür indirdiğim yaklaşık 20 e-kitap var. Ve kendime şunu soruyorum: Elvan bu doyumsuzluk neden?
Valla ben de bu konuda kendimi çok eleştiririm aslında. Kitap okuma hızlım, kitap alma hızıma yetişmiyor çoğu zaman. Geçen gün bir yazıya denk geldim ve çok hoşuma gitti. Evimizde okunmamış kitapların olması o kadar da kötü bir şey değilmiş; hatta iyiymiş! 🙂 Yazıyı okumanızı tavsiye ederim: https://t24.com.tr/yazarlar/cemal-tuncdemir/satin-alip-da-okumadigimiz-kitaplarin-uzerimizdeki-etkisi,20664
Kitap okumayı seven herkes sanırım bu konuda kendisini eleştiriyor sanırım (#128522#) Önerdiğin yazıyı okuduktan sonra kendime tam gaz devam o zaman diyesim geldi (#128521#) teşekkürler…