Az önce haftalık alışverişten geldim, 15 dakikalık bir yürüme mesafesi var market ile evimiz arasında. Yürürken aklıma gelenler için tam bloga uygun, eve gider gitmez yazmalıyım dedim. Dedim ama şimdi ekranın karşısına geçtiğimde yürürken kafamdan çıkan baloncuklar kayboldu. Bende şu an aklıma ne gelirse yazmaya geldim, sizde okumaya hazırsanız başlıyoruz:

Geçenlerde blogun istatistiklerine baktım ve hala en çok okunan yazılarımın sadeleşmek ile ilgili olanlar olduğunu gördüm. Onları yazarken sadeleşmeye ciddi anlamda kafayı takmıştım, konuyla ilgili ne bulursam okuyor ve yazıyordum. Sonra bir durgunluk dönemine girdim, evdeki fazlalıkları atmayı bıraktım ama yeni fazlalıklar eklememek için de bilinçli tüketimi öğrendim. Sonra günler haftaları kovalarken bizim yurt dışı maceramız başladı ve evi bırakıp nasıl 30 kilo ile göç ettiğimi anlatmıştım size uzun uzun.

Peki en çok okunanların sadelik yazılarım olduğu bugünlerde benim bakış açım nasıl dersiniz? Kendi yazdıklarımı okuyup bunları ben mi yazmışım, vay be güzel yazmışım diyorum. Çünkü sadeleşme hayat felsefem olmaktan uzaklaştı. Evim eşya ile dolmadı ya da önüme ne gelirse sırf almış olmak için almıyorum ama sadelikle ilgili konular karşıma çıktığında iyi ki moda oldu, suyunu çıkartınız diyorum. Evet, artık sadeleşme dikkatimi çekmiyor gördüğüm an kaçıyorum. Yine de hala yazdıklarımla birilerine ilham olabiliyorsam ne mutlu bana diyorum.

Aklıma ne gelirse diye başladım, sadelikten nasıl uzaklaştığımı anlattım kısaca. Aslında bu konuda yazmak hiç aklımda yoktu başlarken. Yürürken aklıma gelenleri ise hala bulamıyorum, yazmak ve hedeflerimle alakalı bir şeylerdi ama uçup gittiler. Belki de sadece o an beni yoran düşüncelerdi, aklımdan çıkıp blogda duyulmadan özgürlüklerine kavuşmak istediler, olamaz mı? Bence olabilir neden olmasın, her şeyin bir açıklaması olmak zorunda değil ki?

Özgür olmak istediler ve oldular, burada kimse görmeyecek ama eminim birilerinin işine yarayacaklar. Nasıl yani, değil mi? Bir yerlerde okumuştum; fikirler hayat bulacakları yerlere giderler diye… Aklınıza bir fikir geldiğinde ya da bir hayal diyelim, onu gerçekleştirebilmek için çaba harcamazsanız, onu gerçek kılacak kişilere giderler diyordu. Size de olmaz mı birileri bir girişimde bulunur, başarılı olur ve siz dersiniz ki bu benim aklıma gelmişti… İşte benim yürürken aklıma gelenlerde onları gerçekleştirecek kişiye doğru yola çıktılar bile, bende görünce derim, bu benim aklıma gelmişti…

Sevgiler…