Bu sıcaklar insanı tembelleştiriyor… Aklımda yapacak birçok iş ve okuyacağım kitaplarım var ama akşam işten eve gelince hiçbir şey yapmak istemiyorum. Bırakın beni tembel tembel uzanayım koltuğumda.

 
Böyle olunca da her şey birikti bir köşede. Akşamları yatmadan önceki okuma seanslarım bile neredeyse kalmadı. İyi ki işe vapurla gitmeye devam ediyorum, en azından vapur okumalarım devam ediyor. İşte bu vapur okumalarım sırasında Konstantiniyye Oteli ve Livaneli ile tanıştım. Ne kadar geç kalmışım bir Livaneli kitabı okumak için onu fark ettim. Kitabı tek solukta okudum desem yalan olmaz, bitirdikten sonra da niye daha önce Livaneli kitabı okumadım ki diye hayıflandım.

 

 

Livaneli’nin daha önceki kitaplarını okumadığım için bir karşılaştırma yapmam söz konusu değil ama bu son kitabındaki gündeme göndermelere, anlayana yaptığı ince dokundurmalarına hayran kaldım. Hikaye bir otelin açılış gecesi ile başlıyor. Ve kitap boyunca geceye katılan davetlilerin ki bunlarda iş adamlarından gazetecilere, hakimlerden politikacılara doğru geniş bir yelpaze içeriyor; ve otel çalışanlarının hayatlarından kesitler anlatıyor. İstanbul, sadece bugünden ibaret olmadığından, geçmiş zamanlarda yaşayan insanlar, hayvanlar hatta organlar bile dile gelip yaşadıkları zamandan hikayeler anlatıyorlar. Başladığınız an merak duygusu sarıyor ve bir an önce bitirmek istiyorsunuz.

 
Bazı yazarlarla tanışmanın zamanı var sanırım, Livaneli’yle tanışmak için 30 olmam gerekiyormuş. Şimdi de arkadaşımdan aldığım Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm kitabını okuyorum. O da Konstantiniyye Oteli kadar ilgi çekici, konusu çok farklı ama yine siyasi göndermeler içeriyor. Daha önce Livaneli okuyanlar, Seranad’ı mutlaka okumalısın diyorlar, artık okuma listeme ekledim kitabı 🙂

 
Livaneli’yle tanışmayanlar, hadi sizde bir kitabı ile başlangıcınızı yapın, eminim seveceksiniz. Biz senin kadar geç kalmadık okuduk zaten diyorsanız, son kitabını da kaçırmayın derim. İyi okumalar…