Kek dediğin tatlı olur, çikolatalı olur, kahvenin yanında ağzını tatlandırır… Kek benim için budur, tuzlu olansa poğaçadır ve yeri ayrıdır, kek gibi düşünülemez, diyordum, bir gün aklıma tuzlu kek düşünceye kadar.
Çocukla parka gittiğimiz zaman bir şeyler atıştırma ihtiyacı duyuyorum, çocukla beraber parkta yemekte çok keyifli oluyor. Çoğu zaman yapmayı unutsam da yaptığım zaman ya kek ya da kurabiye yapıyordum. Bir gün tuzlu bir şey olsa dedim ama poğaça yapmak istemiyordum, o gün Mutfak Terapisi blogunun sahibesi Zeynep hikayesinde tuzlu kek paylaştı ve tamam dedim işte bunu yapıyorum.
Ve aradığım lezzeti buldum, yumuşacık, tuzlu ve tok tutuyor… Bir yemek blogu değilim zaten tarifini de Zeynep çok güzel anlatmış; diyorum ki bu tarifi mutlaka deneyin pişman olmazsınız. Yalnız yedikçe yiyesiniz geliyor benden söylemesi.
Afiyet olsun…
Sevgiler…