Mümkün olmaz gibi geliyor… İzlediğim bir belgesele kadar şekersiz hayat olmazmış gibi hissediyordum, benim için mümkün mü? Onu zaman gösterecek, ama kendi çapımda planlarım var.

Daha önce yazmıştım sağlıklı besleniyorum diye ama beslenme düzenimden şekeri çıkartmamıştım. Sadece sağlıklı beslenme sırasında gün içerisinde tükettiğim paketli abur cuburları azaltıp evden kahvaltı yapmadan çıkmamaya başlamıştım. Mayıs ayından itibaren ise öğle yemeklerimi de işe evden getirmeye başladım. Sadece bu küçük 3 değişim kilo vermemi sağladı, bunları yaparak hiç ekstra bir çaba sarf etmeden 2 kilo verdiğimi gördüm.

Bayram tatili dönüşü ise resmen düzenim alt üst oldu; ilk önce kahvaltımı mısır gevreği ile geçiştirmeye başladım. Mısır gevreği ile yapılan kahvaltı daha çabuk acıkmama neden oldu ve iş yerimde çekmecemde ani açlık krizlerim için çikolata yerini geri aldı. Sonra üşengeçlikten evden yemek getirmeyi bıraktım. Bu düzensizliğimi sadece 5 iş günü yaşadım ve ruh halim anında değişti, mutsuz bir ruh haline girdim.

Tam bu ruh halimin neden kaynaklandığını düşünürken dün akşam The Sugar Film belgeselini izledim. Belgeselde şeker tüketmeyen bir kişinin şeker tüketmeye başlamasıyla vücudunda ve ruh halindeki değişimleri anlatıyor, şekerin bize yaptıkları ile birlikte. Belgeseldeki kişinin şeker yemeye başlaması kaşık kaşık olmuyor, aslında bize sağlıklı olarak sunulan, satılan gıdalardan aldığı şekerler ile başlıyor. Belgeseli izledikten sonra benim ruh halimdeki değişimin de şekerden olduğunu düşünmeye başladım. Çünkü belgeselde vücut şeker ihtiyacını yorgunluk ve değişken ruh hali ile belli ediyordu. Bende bu dengemi bozduğum 5 gün ne yediğimi düşündüm; bol bol meyveli yoğurt yediğimi, acıktığımı hissettikçe çikolataya elimin gittiğini fark ettim, hava sıcak diye yediğim dondurmalar ise bonusu.

Şekersiz hayat ile ilgili okuduğum birkaç blogdan sonra ise neden olmasın demeye başladım. Artık şekerin bir uyuşturucu gibi bağımlılık yaptığını bilmeyen kalmadı, çağımızın yaygın hastalığı kanser hücrelerinin de şeker ile beslendiği biliniyor, o zaman niye hala hayatımızda?  Burada bahsedilen şekerin işlenmiş şeker olduğunu da belirtmek isterim, doğal olarak meyvelerden aldığımız şeker değil. Şeker, içereceğini düşünmediğiniz birçok ürünün içeriğinde var ve bedenimize en zararlı olanı da bu işlenmiş şekerler. O yüzden marketlerden paketli gıdaları alırken içeriğini iyi okumak gerek. İzlediğim belgeselde dondurulmuş ürünlerin birçoğunda şeker olduğunu belirtiyordu ancak markete gidip herhangi bir ürünün içeriğine bakmadım bu satırları yazarken.

Peki, ben nasıl başlayacağım şekersiz hayata?  İlk olarak tek başıma yapamayacağımı bildiğim için eşime teklif ettim şekeri hayatımızdan çıkaralım mı diye, kendisi bu konuda benden daha önce araştırma yapmış olduğu için severek kabul etti. Sonra şekerli ürünlerin yerine alternatif ne olabilir diye düşünürken diyetisyen Özge Bezirci’nin blogunu gördüm blogunda “şekersiz 21 gün var mısın?” diyordu. Linke tıkladığımda detayları görünce neden olmasın dedim, instagram sayfasında ise yeni 21 gün döngüsüne 10 Temmuzda başlayacakları yazıyordu. Aradığım desteği bulmuş olarak bende 10 Temmuzdan itibaren 21 gün şekersiz beslenmeye karar verdim. Kuralları da okuyunca tamam dedim kesin başlıyorum. Kurallar ne mi? Paketli ürünleri, şekerli ve gazlı içecekleri, beyaz ekmeği (ki ekmek tüketmiyorum),alkollü içecekleri, çikolata ve türevlerini, glikoz şurubu içeren her şeyi hayatımdan çıkarıp günde 2 litre su ve 30 dakika yürüyüş.

Kurallar zor değil ama şekeri tüketmeyince ne hissederim bilmiyorum,  detaylar burada olacak 🙂 Sizde 21 gün şekersiz hayata var mısınız?

Bunlarda ilginizi çekebilir...

Sağlıklı Yaşamı Öğreniyorum Daha Sade Bir Hayat // Kim John Payne Sadeleşmek Güzeldir Vazgeçtim Kitaplarımdan…