Uzun süredir yapmak istediğim ama her başladığımda yarım bıraktığım iş; gün sonunda iyi ki dediklerimi yazmak. Genelde 2-3 gün yazıp sonra aman boş ver diyerek hayatın akışına karışmaya devam ediyordum, halbuki bir şeyin alışkanlık olması için 21 gün tekrarlanması gerekir gibi bir kural var ortalıkta dolaşan. İyi ki dediklerini düzenli olarak yazmak sana ne kazandırır derseniz, minnet duygumun artmasını ve hayata daha pembe gözlüklerle bakmamı sağlar, mutlu olduğumuzu bilmek hepimizin hakkı bence. Peki, nedir bu 21 gün minnet egzersizi?
Önerilerini severek uyguladığım, her yazdığı yazıyı keyifle okuduğum Küçük İlham Kutusu Ceren dün blogunda Benimle Meydan Oku: 21 Gün Minnet Egzersizi demiş ve bir de PDF olarak hazırladığı görseller ile bu meydan okumayı keyifli hale getirmiş. Hazırladığı görsellerde kategoriler halinde iyi ki dediklerimizi yazıyoruz ve yine görsele eklediği ruh hali tablosu ile iniş çıkışlarımızı gözlemliyoruz. Bu meydan okuma da amaç bilincimizi güzel olanı algılamaya odaklamak.
Bana göre ise buradaki amaç sadece ailem yanımda, sağlığım yerinde şükür demek değil; gün içerisinde kaçırdığımız küçük gülümseme anlarını hatırlamak; en azından ben egzersizi bu şekilde yapmayı planlıyorum. Örneğin dün benim için yoğun ve yorucu bir gündü, akşam eve gittiğimde yorgunluktan pestilim çıkmış ve hiçbir şey yapmak istememiştim. Gündüz görsellerin çıktısını alıp çantama koymuştum birden o aklıma geldi, hadi elvan dedim bugün egzersize başlayalım. İtiraf ediyorum ilk 10 dakika elimde kağıtlar öylece oturdum, benim için bugün iyi ne oldu ki dedim. Sıradan yorucu bir iş günü, akşam eve geldiğimde huysuz bir çocukla karşılaşmıştım iyi ki dediğim ne olabilirdi ki?
Sonra kendime sordum gerçekten iyi ki dediğim hiç bir şey olmadı mı, bu kadar kayıp bir gün mü geçirdim diye. Ve birden çizgi filmlerdeki kafalarda yanan ampuller gibi aklıma geldi, mesala eve gelirken radyoda eşimle düğünümüzdeki ilk dans parçamızın denk gelmesi ve bunu gülümseyerek dinlemem iyi ki değil miydi? Eve geldiğimde huysuz bir çocukla karşılaşmış olsam da kayınvalidem(aslında bu kelimeyi sevmiyorum, annem diye devam edelim) tarafından hazırlanmış sofrada karnımı doyurmak iyi ki değil miydi? İki küçük örnek ve devamı gelen birçok iyi ki dediğim, minnet duyduklarımla tabloyu doldurmuştum bir anda. Ve işte o anda günün en önemli minnet duygusu döküldü kalemimden; iyi ki küçük ilham kutusunda bu yazıyı okumuşum ve iyi ki o çıktılar çantamdaymış bu sayede gülümseyerek, iyi ki bugünü yaşadım diyerek uykuya daldım.
Siz de 21 gün minnet egzersizine katılmak isterseniz, Ceren’in blogundan görselleri alabilirsiniz ve küçük bir öneri, bence Küçük İlham Kutusunu takibe alın, önerileri ve yazılarıyla Ceren gününüze güzellik katsın 😉 İyi ki dediklerinizin her gün katlanarak artması dileğiyle…
Bir ara şükür listesi diye başlık atıp yazmıştım ama devam etmemiştim… Süreklilik istikrara güçlendiriyor aslında…yani 21 gün olayı gerçekten önemli.
Umarım 21 günün sonunda alışkanlık haline getiririm 🙂